سرخک در بارداری باعث سقط جنین میشود
این بیماری یک RNA ویروس بسیار مسری از خانواده نوعی ویروس است که فقط انسان را آلوده می‌کند. اپیدمی‌های سالانه سرخک در اواخر زمستان و اوایل بهار روی می‌دهد. انتقال در وهلۀ اول توسط ذرات تنفسی و میزان حملۀ ثانویه در بین افراد در معرض تماس بیشتر از ۹۰% می‌باشد.
طغیان مجدد سرخک در گروه‌های واجد شرایط واکسیناسیون ولی واکسینه نشده روی می‌دهد. از نشانه‌های رایج آن می‌توان به تب، آبریزش از چشم و بینی، قرمزی و التهاب غشاء چشم و سرفه اشاره کرد.
درمان و پیشگیری سرخک
بثورات (دانه‌های ریز) قرمز رنگ روی سر و گردن پدید می‌آید و سپس به سمت پشت، تنه و اندام‌ها پیشرفت می‌کند. در ادامه نقاط و ضایعات سفید کوچک با حاشیۀ قرمز در حفرۀ دهانی دیده خواهد شد. تشخیص عفونت حاد به‌طور رایج به‌وسیلۀ آزماشات و بررسی سرم خون و مایعات بدن از طریق تست‌های RT-PCR انجام خواهد شد. درمان این بیماری حمایتی است.
به زنان باردار بدون شواهد مصونیت از سرخک باید ایمونوپروفیلاکسی غیرفعال با ایمونوگلوبولین ۴۰۰ mg/kg داخل وریدی تجویز خواهد شد و واکسیناسیون فعال در طول بارداری انجام نمی‌شود. اگر چه، زنان مستعد را می‌توان به طور روتین در دورۀ بعد زایمان، واکسینه کرد و شیردهی ممنوع نیست.
به نظر نمی رسد ویروس روی جنین اثرگذار باشد با این حال میزان سقط خودبه‌خودی، زایمان زودرس و نوزاد کم وزن با ابتلا مادر به سرخک افزایش می‌یابد. اگر مادری مدت کوتاهی قبل از تولد مبتلا به سرخک شود خطر عفونت جدی در نوزاد، به خصوص نوزاد نارس، وجود دارد. برای دریافت اطلاعات و مطالب بیشتر مربوط به سقط جنین به خواندن مقالات بعدی ادامه دهید. نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت دیدگاه ارسال نمایید.